Natuurgedichten
De IJssel
De IJssel zij geprezen
als een levend wezen
Regent het een tijd
dan wordt zij groot en wijd
Maar in de droge tijd
dan krimpt zij weer
Bij wind en stormweer
gaat zij flink tekeer
Dan golft zij feller
stroomt zij sneller
schuimbekkend naar zee
en neemt van alles mee
Voel ik mij triest of droef
dan stroomt zij traag en stroef
voorbij de uitgestrekte waterkant
door het langgerekte lege land
en streelt zij langs het IJsselstrand
waar ik zo graag vertoef
Maar als ik opgetogen ben of blij
dan kolkt en golft en spettert zij
en volgt met speels gemak
haar schijnbaar eindeloze loop
naar het vrije wijde watervlak
en schenkt mij troost en hoop
Door eenden en meeuwen
zwanen en zwaluwen
door vissen en vissers
schepen en schippers
wordt de IJssel stil geprezen
als een zilverlicht en levend wezen
Met haar armen en bochten
ligt zij in het landschap vervlochten
waar zij ooit hun bedding zochten
Met de bomen langs de oever
wil ik haar in stilte groeten
De IJssel zij geprezen
als een levend wezen
1998 03 24
Lentezon a/d IJssel
Miljoenen jaren
gaat de zon al
op en onder
Al eeuwen
stroomt de IJssel
water naar de zee
Een paar jaar
loop ik mee
en zie het wonder
2016 12 16 Afscheid van de IJssel
Van de IJssel naar het IJsselmeer
Het is alsof de IJssel leeft
en troost en vreugde geeft
Ik zal je missen als ik weg zal gaan
en ga verhuizen ver van jou vandaan
Geen stroom maakt mij zo blij als jij
Iedere dag ben jij weer mooi voor mij
Wanneer je oplicht in de maneschijn
of in de nevel voor mijn oog verdwijnt
De levensgeest die in jou leeft
en in je golven voortbeweegt
stroomt in de deining met je mee
langs groene oevers naar de zee
Als je uitkomt in het IJsselmeer
ontmoet ik daar jouw water weer
Ook in de mist en in de regen
kom ik overal jouw druppels tegen
Op weidse vlakten aan het IJsselmeer
ontmoeten onze zielen elkaar weer
We blijven met elkaar verbonden
door een onverklaarbaar wonder
Jouw betoverende sfeer
leeft ook bij het IJsselmeer
De rijk begroeide uiterwaarden
bedekte jij met aangeslibde aarde
Op de bodem van het IJsselmeer
legde jij een rijk bezinksel neer
Daar komen we je sedimenten tegen
We zien je niet alleen in mist en regen
Ook in bloemen en in bomen
die in jouw slib zijn opgekomen
in je langgerekte stromingsdal
groeit een welig leven overal
Waar ik woonde was mijn leven
overal intiem met jou verweven
In verbinding met jou krijgt het zin
Voor mij ben jij als een godin
Je bent voor mij een levend wezen
dat troost brengt in mijn leven
In de tijd dat wij bij jou verbleven
heb je mij veel goeds gegeven
Aan jouw oevers heb ik veel gemediteerd
Vele uren in jouw buurt gebivakkeerd
Vele verzen zijn door jou geïnspireerd
Je hebt mij meegaan met de stroom geleerd
Haast dagelijks krijg jij een eerbetoon
zolang ik in jouw stroomdal woon
met de elfjes en de gnomen
die ook aan je oevers wonen
Zolang het kan ga ik nog naar jou toe
Ik voel mij daarvoor nooit te moe
Daarom wil ik bij je blijven komen
Als jij glanst en schittert in mijn ogen
word ik door jou meegenomen
in een stroom van mededogen
2001 08 23
In de Wolken
Ik fiets voor mijn plezier
langs de rivier
door de weilanden
over de IJsseldijk
Geen werk om handen
Werkdruk ben ik kwijt
Eindelijk heb ik de tijd
Om naar de wolken te kijken
Ze langzaam te zien wijken
in de eindeloze blauwe lucht
Te zijn als de wolken
en langzaam te verdwijnen
in de eindeloze blauwe lucht
december 2000
Het was goed zoals het was
Het gras groeide
en de bloemen bloeiden
De zon scheen elke dag
en het regende geregeld
op het bloeiende gewas
Het was goed zoals het was
Totdat we gingen denken en vergelijken
We gingen toen heel anders kijken
En ons ongenoegen wilde niet meer wijken
Het gras groeide niet genoeg
Bloemen bloeiden te laat of te vroeg
De zon scheen niet genoeg
Veel te fel of veel te heet
Het regende te weinig of te veel
maar nooit precies genoeg
Totdat we onbevangen gingen kijken
niet meer gingen denken en vergelijken
en ons ongenoegen lieten wijken
Het gras groeide
en de bloemen bloeiden
De zon scheen elke dag
en het regende geregeld
op het bloeiende gewas
Het was weer goed
zoals het was
https://zoom.nl/foto/landschap/morgenstond-heeft-goud-in-de-mond. 1656021 html. redactie@zoom.nl foto Harold Slomp
2019 05 19
Een nieuwe morgenstond
Een vogel zingt zijn liefdeslied
Nieuwe liefde in het verschiet
Zingend zonder zorgen
gloort een nieuwe morgen
Zijn zingen klinkt
tot in de schemering
Hij zingt nog korte tijd
De nacht wordt ingeleid
Het licht verflauwt
en langzaam glijden
gestalten door de dauw
in de verlaten weiden
Een schril geluid klinkt zacht
door de nog prille nacht
Een uil begint zijn vlucht
en maakt een schril gerucht
Dan keert de stilte weer
en hoeft niets meer
De dag is afgerond
en morgen komt
een nieuwe morgenstond
Ilpendam 1976 Wandelend door een weiland
De nevelingen
Een stille avond aan de rand van een plas
Ik weet niet meer of het echt was
of ik droomde van een nevelwezen
Ik hoorde in de verte door de nevel
over het water een zingen klinken
in trillingen die samengingen
met de ronde rimpelingen
Boven het water zag ik schoorvoetend
schimmen schuiven zonder voeten
die de watervlakte zachtjes in beroering
brachten in hele lichte rimpelingen
en de lucht en nevel met hun zingen
deden trillen met de rimpelingen
Wij noemen ons de nevelingen
wij kunnen niet spreken alleen zingen
wij zijn geen dieren en geen dingen
wij zijn geen beesten en geen geesten
wij zijn onzichtbaar voor de meesten
Wij zijn er altijd al geweest en
wij zijn gemaakt van lucht en licht
wij leven buiten het gewone zicht
onbereikbaar voor de mensenzonen
waar engelen en elfjes wonen
waar geen mensen zomaar kunnen komen
waar zij alleen van kunnen dromen
De mensenwereld is van grove stof
en voor ons nevelingen veel te grof
Onze wereld is een heel verfijnde
diep aanwezig in het zijnde
De trillingen die wij zingen
bezielen in de diepte alle dingen
Toen zij ophielden met zingen
verdwenen de nevelingen
Ilpendam 1977
Eén met de natuur
Als mijn bewustzijn
zuiver is en puur
voel ik mij één
met de Natuur
In iedere klank
hoor ik haar stem
alsof ik niet van haar
gescheiden ben
In elke vorm
en elk gezicht
aanschouwt mijn ziel
dan jouw gezicht
Alsof mijn zelf
zich almaar uitbreidt
voorbij de ruimte
en voorbij de tijd
Onbegrensd breidt
het zich uit
‘k Omarm de wereld
als m’n bruid
Foto: https://www.basmeelker.nl/galleries/dutch-landscapes/
Volkel 1979
Eenheid*
Overal om mij heen
zie ik weilanden
bloemen, bomen, gras
Groene weiden
geven mij de ruimte
en de vrijheid
overal te zijn
Overal ben ik
Ik loop over de weg
en ben de weg
Om mij heen
gras en bloemen
huizen en paden
Wonderlijk mooi
is alles wat ik zie
Ik ben verwonderd
om al dit moois
Ik heb geen antwoord
Ik ben het antwoord
Want alles is één
* Bewerking van een gedicht van mijn vrouw
Foto Rieben – https://zoom.nl/foto/landschap/een-lege-weide-in-de-ochtendzoni.2300840.html
Ilpendam 1966/Laag Soeren 1980
Eenzaam in de winter
De takken hangen klam en kaal
De velden liggen flets en vaal
Alsof het leven is verdwenen
De zon heeft weken niet geschenen
Alles voelt zo klam en koud
alsof er niemand van mij houdt
Het lege land ligt somber en saai
en in de verte krast een kraai
Er is geen zon en ook geen regen
Alleen maar mist en nevel kom je tegen
Schimmen schuiven schichtig over lege weiden
Ze lijken levenloze wezens van gene zijde
Dode gestalten omhuld door de nevel
kruipen langzaam omhoog tegen de gevel
En kijken mij door een geopend raam
uitnodigend maar zonder woorden aan
Mijn stugge hoofd is niet geneigd
ervoor te buigen en het weigert
op ze in te gaan en dan wijken
deze wezens weer naar gene zijde
Heel erg stil is het nu buiten
ver weg hoor ik een vogel fluiten
Nu eens zingt hij opgetogen vragend
dan weer klinkt hij akelig klagend
Weemoedig klinkt zijn liefeslied
‘Jij bent er niet, jij bent er niet’
Zijn roepen wordt beantwoord
Mijn hart wordt niet gehoord
Het lentelicht breekt langzaam door
Verliefde vogels vormen een koor
Zachtjes klinkt door vreugde en smart
een lied van liefde in mijn hart
Het is een lied dat in de hele
schepping door de stilte klinkt
en door de vele vogelkelen
hoorbaar voor ons mensen zingt
Waar je ook maar kunt kijken
moeten mist en duisternis wijken
Langzamerhand wordt het lichter
in het land van de dichter
1996 07 05 De Beemster, de Wormer en Waterland
Het altijd groene land
Het open groene land
ligt bijna transparant
met af en toe een boerderij
omzoomd door bomen op een rij
langs dijken lopen steile kluften
daarboven weidse ijle luchten
Open en vrij ligt het erbij
De hemel lijkt zo dichterbij
Weinig bomen, weinig struiken
veel hemel en veel ruimte
Geen bossen en geen heide
alleen maar groene weiden
bevolkt door bonte koeien
Land dat mij zal blijven boeien
Altijd groen en altijd wijd
Het kent geen haast en tijd
Het geeft mij ruimte en bevrijdt
Volop licht dat mij verblijdt
Mijn dierbare geboortegrond
waar eens mijn wiegje stond
Mijn ziel voelt zich verwant
met dat transparante groene land
Zwolle – Hattem – Loenen – Dieren – De Steeg 2001 02 13
Door het lage land
De hoeven liggen laag in het lege land
Met boeren voel ik vaag een diepe band
Omdat ik ook een kind ben van het land
Een gouden gloed raakt aan het lage land
De lentezon ontmoet de heuvelrand
Vanuit de verte valt een glans over het land
Ik voel mij opgenomen in betoverd land
En vraag mij af: wat is er aan de hand?
De lentezon straalt over mijn geliefde land
Zwolle-De Steeg 1998
Verre vogel
Witte wolken
blauwe lucht
Verre vogel
hoge vlucht
Heeft de ruimte
heeft de tijd
op zijn vlucht
door de oneindigheid
Hij maait niet
en hij zaait niet
Werkt niet op het land
maar eet uit uw hand
Vliegt voor zijn plezier
Hoeft nergens heen
als hij maar kan zweven
door de onmetelijke hemel
2014 09 13
Een groter plan?
De natuur blijft vol geheimen
waar wij weinig van begrijpen
Onthult zich ook een groter plan
dan ons intellect bevatten kan?
Van een meer omvattend zijn
dan ik bevat in mijn bewustzijn
Of is dat ijdel geloof en hoop
en heeft het toch een blind verloop?
https://www.69degrees.nl/a-51851081/fine-art-prints/fine-art-graslandschap-met-dauw
2019 07 13
Een nieuwe morgen
De tuin begroette mij
met morgendauw
alsof zij zachtjes zei
Ik hou van jou
Ik voelde mij geborgen
in een stralende morgen
die mij in zich opnam
toen ik naar buiten kwam
Ik opende de deur en zie
een stroom van nieuwe energie
en sprankelende morgendauw
begroette en omhulde mij
die zonder woorden zei
Ik hou van jou
Alsof mijn dag opnieuw begon
als een kind van de zon
dat onze zwaar beladen aarde
met menselijke waarden
en positief gedrag
behoeden en verrijken mag
Na het ochtendgloren
wordt een nieuwe dag geboren
Zo gloort nu wereldwijd
een nieuwe tijd van positiviteit
Langzaam wordt het oude afgebroken
als het nieuwe is ontloken
Onhoorbaar en onmerkbaar zacht
wint het onherroepelijk aan kracht
https://dewaardtenten.nl/2018/05/29/nieuw-leven-in-de-natuur/
2019 07 21
Het wonderlijke leven
Ik leef! Is dat geen wonderlijk idee?
En ik beweeg met mijn impulsen mee
Terwijl het zo gewoon lijkt
Als je er als nieuw naar kijkt
is eigenlijk het leven
een wonderlijk gegeven
Wij leven zonder dat wij weten
hoe het werkt en hoe het kan
en vanwaar het leven kwam
2019 07 17
Nieuw leven
Alles is als nieuw voor mij
De wolken en de bloemen in de wei
De zon en schaduw op het terras
toen ik net weer buiten was
De frisheid van de milde wind
Alsof het leven weer opnieuw begint
Ik zie het met de ogen van een kind
De ziekte die mij velde is verdwenen
Ik sta weer op mijn eigen benen
Mijn hele lichaam is nog moe
bij alle dingen die ik doe
Ik doe niet veel en neem het licht
Mijn ogen vallen langzaam toe
en ik geniet vaak welbewust
van aangename rust
Ik hoef niet zoveel meer
Ben niet meer zoveel in de weer
Dankbaar voor de nieuwe dag
die ik hier en nu beleven mag
en zie het menselijk bestaan
gelouterd en gelaten aan
https://www.friesland-post.nl/magazine/juni-editie-friesland-post/border-als-een-bloemenwei/